andante

repleta de mim mesma

cuidando dos meus afazeres

recônditos de mim

crescem sob a luz

movimento andante

que vibra na paixão

do dia

da noite

perplexa e perpétua

ouço as minhas vozes

nostálgicas

o tempo de antes foi-se

trapaceando com o tempo

amadureço

vivificada com o que sou

ando pelas encostas de mim mesma

à procura do meu ser

devagar isto aparece

nublado à principio

assumindo contornos nítidos

depois

essa companhia me faz bem

meu cantar ressoa com força

ilustro a minha canção na orla do tempo

lento e perfeito

está tudo no seu lugar

inclusive

e principalmente a dor de antes

essa dor da dor

o tempo passa

o que muda é o olhar

as cicatrizes estão aí

sou do clã das cicatrizes

© ana rossi

  

emplie de moi-même

je m’occupe de mes affaires

recoins de moi-même

grandissent sous la lumière

des mouvements andante

qui vibrent dans la passion

du jour

de la nuit

perplexe et perpétuelle

j’entends mes voix

nostalgiques

le temps de naguère s’en est allé

jouant avec le temps

je mûris

vivifiée avec ce que je suis

je marche sur les collines de moi-même

à la recherche de mon être

doucement cela apparaît

trouble au début

de plus en plus net il devient

ensuite

cette compagnie me fait du bien

mon chant resonne avec force

j’illustre mon chant au seuil du temps

lent et parfait

tout est à sa place

y compris

et surtout la douleur d’avant

la douleur de cette douleur

le temps va

ce qui change c’est le regard

les cicatrices sont là

j’appartiens au clan des cicatrices

© ana rossi

llena de mí misma

cuidando de mis cositas

recóndito de mí

maduran bajo la luz

movimiento andante

vibrando en la pasión

del día

de la noche

perpleja y perpetua

oigo mis voces

nostálgicas

el tiempo de antes se fue

trampeando con el tiempo

maduro

vivificada con lo que soy

camino por las laderas de mi misma

procurando mi ser

despacito esto aparece

nuboso al principio

poco a poco con contornos nítidos

después

esa compañia me hace bien

mi cantar resuena fuertemente

ilustro mi canción en la orilla del tiempo

lento y perfecto

todo está en su sitio

incluso

y principalmente el dolor de antes

ese dolor del dolor

el tiempo pasa

lo que cambia es la mirada

las cicatrices están ahí

pertenezco al clan de las cicatrices

  © ana rossi

full of myself

i take care of i have to do

recondite of myself

grow up under the light

andante movement

vibrate in the passion

of the day

of the night
                                             

perplexed and perpetual

i heard my voices

nostalgy

time of the time is gone

playing with time

maturity

vivified with what i am

i walk on the hillside

searching of my being

slowly its appears

cloudy firstly

with more contour

then

this compagny makes me happy

my song resonate with force

i draw my song in the time of time

slow and perfect

all is in place

including

and principal the pain of before

this pain of pain

time pass through

what is changing is how i see

scar are here

i belong to the scar’s clan

 © ana rossi

gevuld met mijzelf

ik zorg voor mijn zaken

uithoeken van mijzelf

groeien onder het licht

beweging andante

vibreren in de passie

van de dag

van de nacht

verwarde en eeuwidgdurende

ik hoor van de stemmen

nostalgich

nog’s tijd is weg

spelen met de tijd

ik groeie

bellofde met wat ik bem

ik wandel in de heuvels van mij

langzaam dit blijkt

niet netjes

steeds meer neetje

daarna

deze aanwezigheid doet me goed

mijn lied resoneert met klem

ik illustreer mijn lied drempel van tijd

langzaam en perfect

alles staat of z’n plaats

waaronder

en vooral op tijd van vroeger

de pijn van dit pijn

de tijd is voorbij

wat verandert is de blik

de littekens zijn hier

ik behoor van de littekens clan