quando eu ainda nem era / quand je n’étais même pas encore / cuando yo ni siquiera era / when i even wasn't yet / toen ik niet eens was
quando eu ainda nem era
eu já pensava em mim
olhos brilhantes na noite do tempo
fundiam-se em mim
quando eu ainda nem sabia
eu já estava em mim
cores cintilantes na morada do tempo
correm em mim
quando eu ainda nem via
eu já morava em mim
tessitura alva e negra no tempo
fala em mim
quando eu ainda nem corria
eu já acreditava em mim
ousadia – pura ousadia –
jaz em mim
quando eu ainda nem sorria
meu coração pulsava em mim
traços fulgurantes no arrebatamento do tempo
gritam em mim
quando eu ainda nem morria
meu ser já sabia de mim
além dos mares além dos teares
eu já falava de mim
hoje sei que estou aqui
até quando
não sei
isso importa pouco
hoje
sou
sei
vejo
corro
sorrio
morro
sei que estou aqui
@ márcio fernandes
quand je n’étais même pas encore
déjà je pensais à moi
des yeux brillants dans le monde du temps
fondent en moi
quand je ne savais même pas encore
j’étais déjà en moi
des couleurs scintillantes dans la maison du temps
courent en moi
quand je ne voyais même pas encore
je vivais déjà en moi
tessiture blanche et noire dans le temps
parle en moi
quand je ne courais même pas encore
je croyais déjà en moi
audace – pure audace –
couve en moi
quand je ne souriais même pas encore
mon coeur pulsait en moi
des traits fulgurants dans le détournement du temps
crient en moi
quand je ne mourais même pas encore
mon être me connaissait déjà
au-delà des mers et des tissages
je parlais déjà de moi
aujourd’hui je sais que je suis là
jusqu’à quand
je ne le sais pas
peu importe
aujourd’hui
je suis
je sais
je vois
je cours
je meurs
je sais que je suis là
@ márcio fernandes
cuando yo ni siquiera era
yo ya pensaba en mí
ojos luminosos en la noche del tiempo
fusionan en mí
cuando yo ni siquiera sabía
yo ya estaba en mí
colores centelleantes en la morada del tiempo
corren en mí
cuando yo ni siquiera veía
yo ya vivía en mí
tesitura alba y negra en el tiempo
habla en mí
cuando yo ni siquiera corría
yo ya creía en mí
osadía – pura osadía –
yace en mí
cuando yo ni siquiera sonreía
mi corazón ya pulsaba en mí
rastros fulgurantes en el enfretamiento del tiempo
gritan en mí
cuando yo ni siquiera moría
mi ser ya sabía de mí
más allá de los mares y de los telares
yo ya hablava de mí
hoy sé que estoy aquí
hasta cuando estaré
no lo sé
eso poco importa
hoy
soy
sé
veo
corro
sonrío
muero
sé que estoy aquí
@ márcio fernandes
when i even wasn’t yet
i already thought on me
bright eyes in the night of the time
melt in me
when i did even know yet
i was already on me
sparkling colors in the house of the time
ran in me
when i did even see yet
i already lived on me
white and black weaving in the time
speak on me
when i did even run yet
i already believed in me
bravery – pure bravery –
is in me
when i did even laugh yet
my heart pulsed in me
meteoric traces in the confrontation of the time
scream in me
when i did even die yet
my being already knew about me
beyond the sea and the weave
i already spoke in me
today i know i’m here
until when
i don’t know
it doesn't matter
today
i am
i know
i see
i run
i laugh
i die
i know i’m here
@ márcio fernandes
toen ik niet
eens was
al dacht ik
aan mezelf
heldere ogen
in de wereld van tijd
smelt in mij
toen ik het
nog niet eens wist
dat was ik al
aan mezelf
schitterende
kleuren in het huis van de tijd
ren in mij
toen ik het
niet eens zag
ik woonde al
in mezelf
wit em zwart weven
in de tijd
spreek in mij
toen ik niet
eens liep
ik geloofde al
in mezelf
vrijmoedigheid
– pure vrijmoedigheid –
broedt in mij
toen ik nog
niet eens glimlachte
mijn hart
klopte in mij
oogverblindende
lijnen in de afleiding van de tijd
schreeuw in
mij
toen ik nog
niet eens doodging
mijn wezen
kende me al
voorbij de
zeeën en weavings
ik sprak al
over mezelf
vandaag ik
weet dat ik hier ben
tot wanneer
ik weet het
niet
maakt niet uit
vandaag
ik ben
ik weet
ik zie
ik loop
ik sterf
ik weet dat ik
hier ben
Commentaires
Publier un commentaire